Yorgunum...

"Yormak istemiyorum artık kimseyi. Yorgunum zira! Kelimeleri yanyana getiresim yok kendimi anlatmak için. Sen anla! Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için. Hiç söylenmemiş sözler duymaya ve yeniden cümleler kurmaya ihtiyacım var. Yetmiyor bildiklerim..."
Can Yücel


Bazen yaşadıklarınız, duymak istemeyipte duyduklarınız sizi de yorar mı? Ben bu yorgunluğu çok fazlası ile yaşıyorum.Ne kötüdür ki içimdekileri söze yada yazıya kolaylıkla dökebilen birisi değilim.Sürekli kendi kendime konuşur ve sonunda bir patlama yaşarım.Eskiden böyle değildim daha rahatça paylaşırdım ama şimdi neden bu şekilde oldum bende bilmiyorum... Herşeyi içimde ki dünyamda çözmeye çalışıyorum... Kafamı ve vücudumu dinlendirmeye nasıl ihtiyacım var bir bilseniz.Fakat bu dönemde bunu yapabilmem çok zor.Şuan ofiste çalan telefon sesinden bile artık aşırı sinirlenir oldum, tahammülüm yok denecek kadar azaldı.Bir süre kendime daha çok vakit ayırmaya çalışacağım, toparlanmaya ihtiyacım var...Ama buralardayım ;)